به نام خدا

روزگارهرکس دستخوش تغییره هزاران تغییر

روزگار من هرساعتش تغییره نمیتونم بگم رنج داره؟شادی داره؟نمیتونم تصیفش کنم

ولی میتونم اون چیزی که قلبم روبه دردمیاره وآه میکشه رودرک کنم اون چیزی که بهش میگن پشیمونی، خستگی و حس مرگ

دلم میخاد تموم شه تک تک روزها و ساعتهای نفس کشیدنم نه به خاطر  اسودگی خودم به خاطر اسودگی بقیه

من هم طاعون گرفتم فریادمیزنم درد دارم ولی هیچ کسی نمیفهمه

خیارکهای طاعون توگلوم بزرگ شدن و گره خوردن و سفت شدن چنان فشارش میدن که بغض هم نمیتونه بترکه

نفسم به سختی بالاا میاد 

اره زندگی همینه

یه عده خوش زندگی میکنن ادامه میدن

یه عده هیچ وقت لبخندشون رنگ وبو نداره

خندیدن یه توهمه که بهش دچاریم وگرنه غم گِلِ انسان ه

پ.ن:ام دی دی نیست فقط خستگی است 

خستگی هزارسال است که وجودم رو خاکستری کرده